Ιπποκράτης Πλέριος - Ο Μεγάλος Λαϊκός Σατιρικός

Ιπποκράτης Πλέριος

Η είδηση πως ο Ιούλιος Πτιμπέρ 'τοιμάζει καινούριο CD-ROM με ολοκαίνουρια τραγούδια ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, όπως άλλωστε περιμέναμε. Δεν είναι εκεί το θέμα. Ο Πτιμπέρ, στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, δήλωσε πως στην καινούρια συλλογή τραγουδιών του θα συγκαταλέγεται και ένα μελοποιημένο ποίημα του Ιπποκράτη Πλέριου, το καλύτερο του ίσως, το σκωπτικό “Η γριά παντρολογιέται (χιούμορ)”.

Η γριά παντρολογιέται (χιούμορ)

Η γριά παντρολογιέται

με έναν νεαρό

δεν έχει πολλά τα χρόνια της

μονάχα…εκατό!

Φτου της να μην εβασκαθεί

θέλει λέει να…αποκατασταθεί

βαρέθηκε η καημένη στο σπίτι μοναχή

Ε μωρέ γριά! Τρελάθηκες για παριστάνεις την τρελή;

Μνηστήρες λες σε θέλουνε πολλοί˙

που τους βρήκες μωρή γριά;

Σκάβοντας τη γη;

Ε, με το συμπάθιο δηλαδή!

Και τι σεντόνι θ’ απλώσεις

την πρώτη τη νυχτιά;

Ποια απόδειξη αγνότητας

για το χωριό, τη γειτονιά;

Αίμα θα ‘χει άραγε το άσπρο το λινό

ή μαύρο θα’ ναι

βουτηγμένο μέσα στο…

…βρε αι στο καλό!

Τρελόγρια σύνελθε

ξέχνα την παντρειά

όπως το πας θα ντύνεσαι

σε λίγο με…φασκιά!

Γελάει το χωριό

κοροϊδεύει η γειτονιά

με τη γεροξεκούτω την παστρικιά

βοήθα μας Χριστέ, βοήθα Παναγιά!

Ποιος είναι όμως ο Ιπποκράτης Πλέριος (πραγματικό όνομα: Γόγος Μποσκορνιός), που αν και μετράει ήδη 78 χρόνια ζωής, το όνομά του μόλις τώρα αρχίζει να ακούγεται στα γράμματα, παρόλο που η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 2001;

Γεννημένος το 1938 στο Μικροχέστι Βοιωτίας από γονείς χαζούς, ο μικρός Ιπποκράτης θα αποτελέσει σύντομα ένα παιδί που ξεχωρίζει στο χωριό, κυρίως με το πόσο Καραγκιόζη παρακολουθεί. Παρακολουθεί Καραγκιόζη συνέχεια. Τα πρώτα δέκα χρόνια της ζωής του η οικογένειά του τρώει μόνο τυρί, και έτσι ο Ιπποκράτης αναγκάζεται να εγκαταλείψει το χωριό για την πρωτεύουσα. Ένα βράδυ, παίρνοντας μαζί του τα μοναδικά του υπάρχοντα (λίγο γάλα στη χούφτα και ένα ταψί), ξεκινά με τα πόδια το μεγάλο ταξίδι. Ύστερα από 15 βασανιστικά μερόνυχτα τα φώτα της πόλης αρχίζουν να αχνοφαίνονται και ο Ιπποκράτης, παλληκαράκι πια, εγκαθίσταται στα βόρεια προάστια, σε ένα συμπαθητικό σπιτάκι που χτίζει μόνος του. Θα χρειαστεί να περάσουν 20 χρόνια ακόμα για να συνειδητοποιήσει πως στην πραγματικότητα δεν έχει εγκατασταθεί στην Αθήνα αλλά στο Καπανδρίτι Αττικής. “Εσύ θα το καταλάβαινες;” συνήθιζε να αντιλέγει στους συγχωριανούς του που τον κορόιδευαν σαν τρελλοί.

Πολιτικά, έχει οργανωθεί ήδη από το 1963 στην 'Ενωση Κέντρου, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει τίποτα. Στη χούντα, εκδίδει για πρώτη φορά τοπική εφημερίδα, μέσα από την οποία στηλιτεύει τα πάθη του ελληνικού λαού. Είναι αυτή ακριβώς η ταραγμένη περίοδος όπου, μέσα από τα πύρινα άρθρα του, δεν σταματά να κάνει έκκληση σε όλες τις πλευρές να συνεννοηθούν πάνω στο κοινό καλό. Μέσα στο 1972, θα ιδρύσει άλλη μία τοπική εφημερίδα, στην οποία θα αρθρογραφεί συστηματικά. Μεγάλη επιτυχία γνωρίζει η στήλη του “Γιατί... έτσι τα βλέπω εγώ!”, όπου κάθε μέρα, βάζει στόχο κάποιον μεγαλόσχημο της πολιτικής ζωής και του τα χώνει κανονικά. Η μεγάλη επιτυχία της στήλης οφειλόταν στον τρόπο που τελείωνε τα κείμενά του. Έλεγε ας πούμε κάτι, ό,τι να 'ναι, και στο τέλος έλεγε “Γιατί... έτσι τα βλέπω εγώ!”. Τέλος πάντων, άμα το διάβαζες ήταν πιο αστείο.

Στη μεταπολίτευση, θα μετακομίσει στη Νέα Πεντέλη και θα παντρευτεί, ενώ παράλληλα θα αρχίσει και μαθήματα μπουζουκιού, χωρίς αποτέλεσμα. Στην καινούρια του αυτή φάση, θα προχωρήσει στην έκδοση τοπικής εφημερίδας (“Ο Πεντελεύς”) στην οποία θα αρθρογραφεί συστηματικά. Είναι αυτή η περίοδος που ξεκινά τη στήλη “Κύριε Πρωθυπουργέ!”, όπου κάθε μήνα θέτει από ένα καυτό ερώτημα στον εκάστοτε πρωθυπουργό, κυρίως σχετικό με την κατάντια του κράτους και την παιδεία. Όσοι έτυχε να διαβάσουν αυτές τις επιστολές έχουν να λένε ότι ήταν επιστολές – γροθιά στις αποχαυνωμένες συνειδήσεις.

Το 1981 το ΠαΣοΚ κερδίζει τις εκλογές και ο Πλέριος εκδίδει άλλη μια τοπική εφημερίδα.

Το 1984, μέσα από μιά ακόμα εκδοτική του προσπάθεια, κάνει αίσθηση με τη στήλη του “Ενώσω ο λαός εκοιμώτο...” όπου τα κείμενά του αρχίζουν πλέον να αποκτούν το χαρακτήρα χρονογραφήματος, χωρίς φυσικά να στερούνται κοινωνικοπολιτικής κριτικής. Είναι η περίοδος που αρχίζει και λέει στους φίλους του ότι έχει γίνει επικίνδυνος για το αριστερό σύστημα διακυβέρνησης. “Θα φταίει”, λέει, “που δεν τους αφήνω σε χλωρό κλαρί. Κι εσείς, φευγάτε από κοντά μου, μη σας βάλουν και σας στο μάτι”. Θορυβημένοι οι συντοπίτες του, πείθουν τη γυναίκα του να τον πάει στον ψυχίατρο. Δεν θα χρειαστεί όμως, γιατί την άνοιξη του 1988, γεννιέται η κόρη του, Αντινόη. Ο Ιπποκράτης γνωρίζει για πρώτη ίσως φορά στη ζωή του ευτυχία και γαλήνη και σκαρώνει το πρώτο του ποίημα, που αλλοίμονο, δεν θα διαβάσει ποτέ κανείς, καθώς ακόμα και τώρα δεν μπορεί να θυμηθεί πού το έχει βάλει. Μέχρι το τέλος του '88 θα εκδώσει δύο ακόμα τοπικές εφημερίδες.

Στα μέσα της δεκαετίας του '90, τα λεφτά είναι παντού, “αρκεί να είσαι ξύπνιος”, όπως λέει χαρακτηριστικά στους φίλους του, ενώ την ίδια στιγμή χάνει όλη την περιουσία του στο χρηματιστήριο. Αυτό όμως δεν τον σταματά από το να παρέχει καλλιτεχνική εκπαίδευση στην Αντινόη, την οποία γράφει στο τοπικό Ωδείο, αρμόνιο (μένουν Παλλήνη πλέον, αφού το σπίτι τους στην Πεντέλη, αν και στη βουνοπλαγιά, μυστηριωδώς πλημμύρισε ανεπανόρθωτα). Εδώ στην καινούρια πόλη, ο Ιπποκράτης Πλέριος συνειδητοποιεί το μέγεθος της ευθύνης που είναι η πατρότητα. Μετά από μια ντροπιαστική τελετουργική βραδιά, που η οικογένειά του ακόμα κάνει πως δεν θυμάται, αποφασίζει ότι θα αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι σ' αυτό το παιδί, αυτό το κορίτσι, αυτή τη γυναίκα. Έτσι, από εκείνη τη στιγμή αρχίζει να φορά επί μονίμου βάσεως δημοσιογραφικό γιλέκο και να κάνει τον έξυπνο στο φουαγιέ του ωδείου, δεύτερο σπίτι του από κείνη τη μέρα,  φιλοσοφώντας σε ένα κοινό από βαριεστημένους γονείς. Εξάλλου, φροντίζει να παίρνουν όλοι τους τεύχη της καινούριας του τοπικής εφημερίδας “Ο Παλληνίτης”, ενώ και τα σταντ μέσα στους χώρους του ωδείου βοηθούν.

Τότε είναι που αρχίζει την λεγόμενη Τριπλή Πρόκλησή του. Για τα επόμενα 15 χρόνια, έως δηλαδή και σήμερα γράφει μανιωδώς ποίηση. Τα ποιήματά του θίγουν ζητήματα που άλλοι καλλιτέχνες κάνουν πως δεν τα βλέπουν, από συμφέρον δηλαδή. Όπως: ομοφυλοφιλία, κρατικοδίαιτοι, ο καθηγητής Λιαντίνης, το ποδόσφαιρο, αεροψεκασμός, οι Τούρκοι κ.α. Το 2001 εκδίδεται η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο: “Για ένα κομμάτι συκώτι”. Τα ποιήματα του είναι σατιρικά, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, την ίδια στιγμή όμως αφήνουν μια πικρή γεύση αυτοκριτικής στον αναγνώστη. Ακολουθεί το 2009 η συλλογή “Για δύο κομμάτια συκώτι”. Εδώ πλέον, “τον τόνο δίνει ο εσωτερικός ψίθυρος”, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου, δήλωση που σαν αποτέλεσμα έχει τρεις μήνες στο Δαφνί μετά από εισαγγελική παραγγελία. Εφέτος επανήλθε με ένα ποίημα για τον Αλέξη Τσίπρα, ποίημα που δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα του, φυσικά..

Αλεξάκο Τσίπρα μου

Αλεξάκο Τσίπρα μου

μ ’ακούς μωρέ λιγάκι;

Για έλα να στα πω ένα χεράκι!

Όπως Ρωμιός τα λέει σε Ρωμιό.

Σε πίστεψα σε ψήφισα

να αλλάξεις την κοινωνία

μα εσύ κολεγιά έπιασες

με του Ράιχ τα θηρία, μασκαρά.

Θα σκίσεις είπες τα μνημόνια

να πάρει μπρος η οικονομία

μα συ χαλκά μας πέρασες

και στεναχώρεσες και την Εκκλησία, τί σου φταιξε;

Μαζέφτε τους μωρέ παιδιά

κάνουνε διπλά σαγόνια

τον Έλληνα σταυρώνουνε

στου Μαξίμου τα σαλόνια, αλλά έννοια τους.

Αλεξάκο Τσίπρα μου

έλα και λογικέψου

είσαι κι απ’ την Άρτα τρομάρα σου

τη νόννα και το πάππο σκέψου

Και το μικρό κοπέλι σου

τον Τσίπρα τον Ερνέστο

στα μάτια κοίτα το, και πες το:

«Θα πάψω να’ μαι μασκαράς

άθεος και αληταράς

και στο εφεξής το πιο καλύτερο

θα κάνω για την Ελλάς».

Ο Ομπάμα

Παράλληλα, αρχίζει να καταπιάνεται με τη ζωγραφική. “Παλιά αγαπημένη από τα χρόνια στο Καπανδρίτι” είπε και άρχισε να κουνάει το χαρτί πάνω σε ένα ειδικά στερεωμένο πινέλο χωρίς χρώμα, ενώ σύζυγος και κόρη εγκατέλειπαν το δωμάτιο για να μη βλέπουν. Τα έργα του παρουσιάστηκαν στο δεύτερο συμπόσιο τέχνης και πολιτισμού της κοινότητας Πουλής, στα Μεσόγεια, αλλά και στο ειδικό λεύκωμα του συλλόγου “Ο Κόρνος”, στο Κορωπί. Ειδικά για το έργο του “Ο Ομπάμα”, έχει αποστείλει ειδική πρόσκληση στον Αμερικανό πρόεδρο να έρθει να το παραλάβει, αν και μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν έχει ακουστεί να έγινε.

Μυστικό

Λιονταρίνος

Επίσης, στο ίδιο διάστημα θα εκδώσει άλλες 12 τοπικές εφημερίδες, παραμένοντας σημαίνων παράγοντας της πόλης. Θα ευτυχήσει σε όλα αυτά τα χρόνια να γνωρίσει την αληθινή επικοινωνία με τους συμπολίτες του, τόσο στο δρόμο όσο και στο Ωδείο, όπου δυστυχώς ακόμα σπουδάζει η κόρη του αρμόνιο. Εδώ και τρία χρόνια πεθαίνει από καρκίνο στο σπίτι του στην Παλλήνη, χωρίς φυσικά να εγκαταλείπει την οξυδερκή ματιά στα πράγματα.