Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Καλό αποκαλόκαιρο!






Α. Έλα ρε, που’ σαι ρε μαν, πως τα περασάμε καλοκαιράκι; Πήγες πουθενά ρε;

B. Πήγα Ανάφη, ελεύθερο.

Α. Πςς..λένε πως το ελεύθερο είναι ξενοδοχείο δισεκατομμυρίων αστέρων!

Β. Κανονικά φίλε. Είχα την άμμο για στρώμα και για κουβέρτα τα άστρα, και το κόλλημα είναι ότι αυτά που βλέπουμε έχουν πεθάνει τρισεκατομμύρια χρόνια πριν. Εσύ ξέκλεψες καθόλου χρόνο από τη δουλειά για καμιά αποδρασούλα;

Α. Δεν έχω παράπονο, πήγα δυο βδομαδούλες στους δικούς μου στο χωριό.

Β. Κομπλέ…δύο βδομάδες φίλε. Θες 5 μέρες ίσα ίσα για να μπεις στο ρυθμό, και μετά αρχίζεις και ρολάρεις.

Α. Κανονικά φίλε. Γέμισα μπαταρίες. Πέταξα την πόλη από πάνω μου.

Β. Κανονικά φίλε.

Α. Κανονικά φίλε.

Β. Και οι άνθρωποι ρε στην επαρχία, άλλη φάση. Πάνω στην Ανάφη, γνωρίσαμε ρε ένα παππούλη πολύ γαμάτο. Έπινε τσίπουρα όλη μέρα με τα άλλα τα παππούδια, και στρίβανε και κάτι γάρα μισό μέτρο.

Α. Γαμάτοι μαλάκα. Και στο χωριό μου έτσι είναι τα μπαρμπάδια. Άλλοι ρυθμοί, πολύ πιο ανθρώπινοι. Εγώ γνώρισα μια γερόντισσα 95 χρονών μαλάκα, και με τον τρόπο που μου μίλαγε, τόσο σοφό, είχα χαθεί κανονικά. Εκείνη τη στιγμή σου λέω ήθελα να της κάνω έρωτα…

Β. Και η ντομάτα έχει γεύση ντομάτας.

Α. Και το αγγούρι είναι αγγούρι. Το κόβεις και μοσχοβολάει όλο το δωμάτιο. Ανάφη από παραλίες τί έλεγε;

Β. Απίστευτες. Ήταν κάτι παραλιάκια που ήσουν μόνος σου. Απλά είχε πολλές τσούχτρες.

Α. Αυτό σημαίνει ότι τα νερά ήταν καθαρά – κι άσε τις μπλε σημαίες.

Β. Πώς το’ πες αυτό πριν…’ξενοδοχείο δισεκατομμυρίων αστέρων’ – κανονικά. Κι ήταν και κάτι παιδιά με όργανα, και ανάβαμε κάθε βράδυ φωτιά…

Α. Μαλάκα κομπλέ…εμείς πάνω στο χωριό πηγαίναμε σε ένα πολύ προσεγμένο (αλλά καθόλου κυριλέ) μπαράκι με έντεχνα που έχει ανοίξει ένας παλιός αναρχικός…

Β. Δηλαδή γίνονται πράγματα στο χωριό…

Α. Ρε σου λέω πολύ κομπλέ.

Β. Μαλάκα έμαθα ντιτζεριντού φίλε. Μου έμαθε ένα παλικάρι με τζίβες ως τον κώλο. Ήταν όλος τατού μαλάκα. Και μαλάκα ήταν και ένας ντόπιος που μας πήγε με τη σχεδία για ψάρεμα, και βγάλαμε ένα σαλουμπάρδο 5 κιλά..

Α. Πσς γαμώ μαλάκα μου…σαλούμπαρδος, το καλύτερο ψάρι…

Β. Όχι μαν, άλλο είναι το καλύτερο “ψάρι” (κλείνει μάτι). Το γυναικείο…

Α. Το γυναικείο ψάρι;

Β. (γέλια) …για τα γκομενάκια λέω ρε! Έφαγες τίποτα;

A. Έπαιξα μια γειτόνισσα στο χωριό.

B. Ωραίος…είσαι λόκο.

Α. Άντε ρε, την κάνω.

Β. Άντε ρε μαν, πάουερ.

Α. Τηλεφωνάκι.