Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Η Φλογέρα του Ρούμπικαν


...είναι η φλογέρα που παίζει δίπλα μας, όσο κι αν κλείνουμε τα αυτιά, πικρός κεφτές στο καλοστρωμένο τραπέζι.
Κι αν θέλαμε να ονειρευτούμε? Δε μας θέλαν. Δε μας άφησαν.

Μη γυρεύετε γέλιο εδώ.  

16 σχόλια:

Ντίνκερμπελ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ντίνκερμπελ είπε...

Νοου λάφινγκ μάττερ. Πυκνό, βαθύ, αιχμηρό. Η αποθέωση του υπαρξιακού κινηματογράφου, ένα αριστούργημα που θα διχάσει. Για άλλη μια φορά ο σκηνοθέτης απέδειξε ότι δεν είναι ρομπότ.

Παραθέτω ένα ποίημα που σκάρωσ'ένας φίλος.

"Στον πατέρα μου"

Μακρινέ πατέρα, ρόδο αλαργινό μου κιτρινιάρικο
τα κοντά σου δυνατά ποδάρια μεσ’ τις λαβωμένες παντούφλες
τις αναμνήσεις μου παρακινούν σ’ άγνωστη γλώσσα
σε άκυρο γέλιο κινέζικο και νεύμα δουλικό χαζοχαρούμενο.
Σ’ άρεζε να τις φοράς βαθιά τις παντούφλες σου
με τα δαχτύλια να προεξέχουν και να χαράζουν το χώμα
με τη φτέρνα να γλιστράει στο ιδρωμένο πλαστικό
έτσι που να υπονοεί τη φυγή, τη μεγάλη πορεία πρός τα μπροστά.
Μέσα στο παιδικό μου κεφαλάκι το βούισμα του μπάμπουρα Μάο
μετουσιώθηκε σε μελωδία γλυκιά του Χατζιδάκι Μάνο
Δραγουμάνος, λαβομάνος και μανόμετρο εσύ
Μάο μαζί και Μάνος. Migato και προλεταριάτο.

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή συγγνώμη κιόλας τώρα: Αυτό με τη φλογέρα δεν ειναι φουλ ομοφοβικό σχόλιο; Σα δε ντρέπεστε...

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο το σημείο που τον χτυπάει η μπάλα στη μούρη, αλλά το υπόλοιπο δεν το καταλαβαίνω γιατί υπάρχει. Παλιά ο Μπομπ Σάγκετ στο Americas Funniest Home Video (αυτό ήταν τηλεόραση όχι σαν τώρα με τα χόουμ λαντ και τα τρου μπλαντ) μας έδειχνε μόνο τη σκηνή που τον πετύχαινε τον άλλον η μπάλα στον καβάλο. Επίσης το "Λέτζεντ οφ Ζέλντα" που παίζει ο πρωταγωνιστής στη φλογέρα δεν είναι λίγο ομοφοβικό;

Ανώνυμος είπε...

http://www.moutube.gr/default.asp?catid=33449

Ανώνυμος είπε...

φλογερα=σχημα φαλλικο...χμμ....

Αστός είπε...

Ενα μικρο διαμαντακι. Σας ευχαριστουμε, απλα, λιτα και καθαρια μας ταξιδεψατε. Συνεχιστε το τιμιο εργο σας μακρια απο εμπνευσεις πεζες και ατερμονες.
Μικρο comment: τα δακτυλα του ποδιου να προεξεχουν απο την παντοφλα, μηπως ειναι λιγο ομοφοβικο;

Ανώνυμος είπε...

Μήπως το μη ισορρόπισμα της τραμπάλας και το αναπάντεχο κοπάνημα του καβάλου...μήπως το σκύψιμο για να πιάσεις το μπαλάκι (ένα!!! μπαλάκι, με αναπάντεχη αναφορά στους μονόρχις!!!) και το αναπάντεχο φανέρωμα της κωλοχαραμάδας...μήπως η προέκταση των δαχτύλων, με την ταυτόχρονη παρουσία του αυτοκινήτου δεν αναπαράγει στερεότυπα μάτσο αντίληψης περί αυτοκινήτου και σεξουαλικότητας του αρσενικού? Για να μη μιλήσω για το ξέρεις μπάλα παιχταρά μου...Λοιπόν, αν όλα τα παραπάνω δεν είναι ομοφοβικά, τότε εγω θα το ρίξω εν-όργανη γυμναστική

Ανώνυμος είπε...

Μονο και μονο που προσπαθει να πιασει μια μπαλα αφοτου επαιξε με μια 'φλογερα' το 'φιλμακι' αυτο ειναι κατα των γκει. Ο αλλοπαρμενος πρωην σελεμπριτη, ρειβερ, αποτυχημενος χιπακλας -θαμωνας χαλικιαδας- και νυν παιδοφιλος-ομοφυλοφιλος στοχοποει ενα παιδι, μια ψυχη αγνη, στην κατεχομενη απο το μνημοδιο ελλαδα , που δεν κατεχει ομως πλεον καμμια μνημη για το παρελθον. Ενα σκουπιδι, ενα μιασμα, ο λογος για να μην ξαναδω τπτ απο τον αυτο-ονομαζομενο ελληνικο ανεξαρτητο κινηματογραφο του 21ου αιωνα....Ντροπη και παλι

Γεωργιος είπε...

Εγώ νομίζω ότι αυτό το βιντεο δεν είναι ομοφοβικό σαν το άλλο. Αλλά είναι ξεκάθαρα παιδοφιλικό.

Χρήστος Δίκοχος είπε...

Αγαπητό Μετέχνιον,

Σας παρακολουθώ χρόνια, και ενώ θεωρώ το έργο σας κάπως επιφανειακό, έχω να δηλώσω πως ετούτη τη φορά με κάνατε και συγκινήθηκα. Ο κοινωνικός αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση των νέων ανθρώπων σήμερα είναι όντως ένα πρόβλημα που απαιτεί σοβαρή κριτική και ανάλυση. Νέοι άνθρωποι που θα έπρεπει να 'πιάνουν νερό και να το κάνουν πέτρα', που λέει και η λαική ρήση, τριγυρνάν σα φαντάσματα στις ελληνικές πόλεις. Χάσκουν και γυροφέρνουν, άβουλοι, χρεωκοπημένοι με βλέμματα απόκοσμα και αλλοπρόσαλα. Νέα παιδιά που τόσα η Ελλάδα τους στέρησε, σαν τον συμπαθέστατο ήρωα της μικρής αλλά διδακτικής σας ιστορίας, δε βρίσκουν άλλη χαρά πέρα από το να σαχλαμαρίζουν και να αναλώνονται σε ασχολίες που δεν προσφέρουν τίποτα ούτε στο μέλλον των ίδιων αλλά -και το κυριότερο!- ούτε στο μέλλον της κοινωνίας εν γένει.

Είθε τούτη η πρωτοβουλία σας να αναδείξετε ένα τόσο 'καυτό' θέμα να οδηγήσει σε μια γενικότερη κουβέντα στην ελληνική δημόσια σφαίρα σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των νέων, τα πιστέυω, τα θέλω, τα ανεκπλήρωτα όνειρά τους.

Αντης Αντύπας είπε...

Φίλε Χρήστο,

Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Ο νέος αυτός που μας παρουσιάζει η ταινία δεν πρέπει να κατανοηθεί με ρεαλιστικούς όρους. Η κοπερατίβα, εσκεμμένα κατά την άποψή μου, και αν είμαι λάθος ας διαψευστώ, παρουσιάζει μια καρικατούρα νέου που τίποτα δεν έχει να κάνει με αυτούς που όπως λες τριγυρνάνε και χάσκουν στους δρόμους τις πόλεις μας.

Μέσα από τη υπερβολή, τη 'βολή' δηλαδή του 'υπέρ' και συνεπώς του 'επέκεινα', αυτού που έρχεται, η ταινία βάλλεται κατά μια ιδιαίτερης μορφής κοινωνικού 'φλανέρ' (κατά Μπωντλέρ), ενός κοινωνικού τυχωδιώκτη και ίσως οπορτουνιστή, που μπορεί να έχει τις αγνότερες των προθέσεων αλλά τειλκά στραπατσαρίζεται όχι μόνο εξαιτίας της 'κακιάς κοινωνίας' αλλά περισσότερο εξαιτίας της δικής του αδυναμίας να ανταπεξέλθει στους όρους που ο ίδιος θέτει. Η ταινία δηλαδή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αναγνωσθεί με δομικούς όρους. Αυτό νομίζω είναι σαφές.

Άλλωστε το Μετέχνιο εδώ κάνει ξεκάθαρη τη θέση του πάνω στο πολύ σύγχρονο ντιμπέιτ περί της έννοιας του νομαδισμού. Γιατί όσο και να εξιδανικεύεται ο νομάς, ο γυρολόγος, ο 'συλλέκτης εμπειριών' από new age κινήματα και πρακτικές, αλλά ίσως ακόμα και από επαγγελματίες επαναστάτες, άλλο τόσο αυτή η εξιδανίκευση κρύβει τον κίνδυνο μιας εθελοτυφλίας απέναντι 'σε αυτό που είναι'. Στο εδώ και τώρα δηλαδή, που μπορεί να περιλαμβάνει άνισες ταξικές και κοινωνικές σχέσεις, εκμετάλευση αδικία. Γιατί αυτό που έρχεται μέσα από μία υπερ-έμφαση στο αέναο 'γίγνεσθαι', τείνει σε πολλά σύγχρονα φιλοσοφικά ρεύματα να πάρει τη μορφή μιας θετικιστικής, υπερουμανιστικής θεολογίας που δικαιολογεί κάθε πράξη των δρώντων ως εν δυνάμει ριζοσπαστικοποίησης αυτού που έρχεται.

Link είπε...

Το ότι ο Ρούμπικαν παίζει το theme από το link to the past πως το μεταφράζουμε σημειολογικά?

http://youtu.be/AFA-xP3n2EQ

Ανώνυμος είπε...

Το πως η κοινωνια αντιδρα σε οσους τολμουν να παρενοχλησουν τα παιδακια εχει πολυ πριν απο εσας, χωρις εσας και πολυ καλυτερα απο εσας αναδειχθει απο τον ιδιο τον Θ.Β

https://www.youtube.com/watch?v=i08gXorAJus

Κοινως, η κοινοτητα σας για αλλη μια φορα ερχεται (με διαφορα μισου αιωνα) δευτερη και καταιδρωμενη...

Ανώνυμος είπε...

Να πήγαινε αυτός που είχε το τζηπ ένα μέτρο πιο μπροστά να έπαιρνε την μπάλα, τίποτα από αυτά δεν θα συνέβαινε. Εντάξει καταλαβαίνω, ταινία είναι, θα δείξει το ακραίο, αλλά κι αυτός ο γάιδαρος ένα μέτρο το τζιπάκι λίγο μπροστά να έπαιρνε ο νεαρός την μπάλα. Κρίμας είναι τώρα να στοχοποιούνται έτσι τέτοιοι νέοι, έτσι λίγο διαφορετικοί επειδή ο μεσιέ πάρκαρε την αμαξάρα του όπου τον βόλεψε. Νισάφι.

Ο ίδιος Μαλάκας είπε...

Βρε παλιο παγαποντηδες! βρε εκπορνευτες της τεχνης! βρε αλητηριοι! Ξεκινατε δινοντας μας ανεξιτηλα αριστουργηματα, διαμαντια και τωρα το γυρισατε στο εμπορικο για να τα 'κονομησετε; Εεε;; Αυτη η ταινια ειναι ενα εκτρωμα μια μη-συνεχεια στο λογοτεχνικο σας ηθος και εικονα. Αισχος. Και διαλεξατε για ηθοποιο 'κεινον τον τεντυ μποι που επαιζε τον πόρνο στις 3 χαριτες;
Τωρα τι μελει να γυρισετε; σπαιντερμαν; Τρανσφορμερ; Θλιβομαι.